अब फेरी त्यो असार १५ कहिले आउँछ होला ?
आमा– ए नानी हो आज स्कुलवाट न अल्मलिकन सरासर घर आउनु । हामि– किन ? आमा– असार १५ आयो, थापा दाईलाई ढिकि कुट्ने वन्दोवस्त गरेकी छु । चिउरा भिजाउनु पर्छ, खोलेको भाँडो माझेर पानि तताउनु...
खुला सीमा नाकाका कारण यहाँका स्थानीवासी रोजगारीका लागि दैनिक सयौँको सङ्ख्यामा भारततर्फ गइरहेका छन् । रोगको डरले स्वदेश फर्केका नेपालीहरु अहिले भोकको पीडाले फेरि भारत पस्न बाध्य छन् ।
नेपालमा लकडाउन भएसँगै नेपाल भित्रिएका उनीहरू पाँच महिना आफ्नै देशमा बसेपछि पछिल्लो समय खान लाउन र दैनिक गुजारा गर्न समस्या भएपछि भारत पस्न बाध्य भएका हुन् । भारतमा फैलिरहेको कोरोनासँग मनमनै डर लागिरहेको भए पनि एक छाक टार्न र परिवार पाल्नका लागि भएपनि रोजगारीका लागि भारत गइरहेको नेपाली सीमाक्षेत्रमा भेटिएको स्थानीयवासी उमाशंकर साहले बताए ।
जिल्लाका अधिकांश नागरिक वर्षको करिब नौ महिना भारतका विभिन्न स्थानमा गएर काम गर्ने र भएको कमाइले बाँकी तीन महिना आफ्नो गाउँमा बसेर खाने गर्दछन् । सर्लाहीका प्रायः सबै स्थानीय तहबाट सयौँको सङ्ख्यामा नेपाली कामको खोजीमा भारतका विभिन्न राज्यमा जान सुरू गरिसकेको गोडैता नगरपालिकाका प्रमुख देवेन्द्र राय यादवले बताए । उनका अनुसार गोडैताबाट करिब चार सय नेपाली रोजगारीका लागि भारत गएका छन् ।
नेपाली कामदार लिन भारतका विभिन्न स्थानबाट रिजर्भ बस सीमावर्ती बजारका बस पार्कमा आएर बस्ने गरेका छन् । ती बसमा करिब ४ हजार ५ सयसम्म भाडा तिरेर मजदुर काम गर्ने स्थलतर्फ जान थालेका छन् ।
सीमावर्ती क्षेत्रमा पर्ने बलरा नगरपालिकाबाट पनि रोजगारीका लागि भारत जानेहरूको लर्को रहेको नगर प्रमुख अभयकुमार सिंहले जानकारी दिए । स्थानीय स्तरमा रोजगारी उपलब्ध नभएकाले कोरोना सङक्रमणकै बीचमा पनि उनीहरू भारत जान बाध्य छन् । जिल्लाबाट मजदुरीका लागि नेपाली भारतको पञ्जाब, दिल्ली, मुम्बई र सुरतमा जाने गरेका पाइएको छ । रासस
